Publikacja popularnonaukowa opisuje m.in. prywatne i państwowe firmy (Ruch, KAW/Tonpress, Pronit) zajmujące się wydawaniem pocztówek dźwiękowych (zwanych także Dźwiękowymi Kartami Reklamowymi). Z tekstu dowiemy się skąd pochodziły nagrania, jakie firmy tłoczyły i drukowały karty, o nakładach pocztówkowych singli, cenach oraz repertuarze. Ponadto, wywiady ze współpracownikami elbląskich studiów dźwiękowych z lat 60. i 70., którzy opowiedzieli m.in. o produkcji oraz współpracę Stanisława Cejrowskiego i EL-Klubu Jazzu Tradycyjnego ze Studiem Nagrań Dźwiękowych. Uwaga! Dwa teksty w jednym: „Pocztówki dźwiękowe”, Elbląg 2021. Polecamy tylko tę wersję!
O relikcie polskiej fonografii będącym muzycznym wehikułem czasu przeczytamy w wywiadzie z Ryszardem von Pilachowskim (Zamek w Przezmarku) opisującym proces powstawania pocztówek dźwiękowych w toruńskim zakładzie z lat 60. (Pocztówki Dźwiękowe, R. Pilachowski i S-ka, Toruń), konkurencji, pocztówkowych milionerach, prawach autorskich, sprzęcie, dystrybucji i tajemnicy galwanizacyjnej.
Zapoznamy się także z opinią Kierownika Wydziału Nagrań Mechanicznych w Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS w Warszawie na temat państwowych i prywatnych manufaktur pocztówkowych działających w PRL-u, a także dlaczego tak popularne w latach 60. i 70. pocztówki dźwiękowe spotkały się z krytyką wiceprzewodniczącej Koła Wykonawców przy Związku Autorów i Kompozytorów Rozrywkowych (ZAKR) oraz artystów.
K. Bidziński, „Pocztówki dźwiękowe ze Studiów Nagrań Dźwiękowych”, Elbląg 2014, s. 14. (Wycofany!)
K. Bidziński, „Pocztówki dźwiękowe”, Elbląskie Archiwum Muzyczne, Elbląg 2021, s. 16. (Aktualny!)
W związku z zamówieniami jednocześnie dwóch tekstów o pocztówkach dźwiękowych, a napisanych w innych latach (w których częściowo temat się dublował), aby uniknąć powtórek treści, obecnie dwa teksty zostały zredagowane w jeden pt. „Pocztówki dźwiękowe”. W zasadzie merytorycznie wszystko jest to samo, ale z małymi aktualizacjami treści i nową redakcją. Tekst będzie co jakiś czas aktualizowany, ponieważ temat nie został wyczerpany. Polecamy obecnie tylko tę wersję artykułu o pocztówkach dźwiękowych!
Teksty w formie cyfrowej (PDF) można zamówić pod adresem: redakcja@muzycznyelblag.pl
Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” założono w 1946 roku. W latach 80. XX wieku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (WPHW) i Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego (PHZ) „Baltona” S.A., otworzyli w Elblągu nowy sklep towarowy. W sklepach wolnocłowych (Duty Free Shops) „Baltony” dostępny był sprzęt radiowo-telewizyjny, magnetofony i gramofony m.in. firm Fischer, Hitachi, Otake, Schneider, Sony. Kasety magnetofonowe, płyty winylowe, aparaty fotograficzne, a także papierosy, alkohole, słodycze, napoje, warzywa i owoce.
czytaj więcej
Polecamy najnowszą recenzję „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej” w lutowym wydaniu pisma Teraz Rock – „Na ponad 400 stronach autor z niezwykłą drobiazgowością opisał uniwersum rockowe, Elbląga. Książka zainteresuje przede wszystkim osoby związane z Elblągiem, ale nie tylko, bo stamtąd pochodzą przecież Wanda Kwietniewska, Wojtek Balczun z Chemii, deathmetalowe ekipy Trauma i Demise czy punkowcy z Trepanacji Czaszki".
czytaj więcej
Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu z wernisażu wystawy Elbląskie Archiwalia Muzyczne, który odbył się 20 stycznia 2015 r., w „Galerii Na Schodach” w Warmińsko-Mazurskiej Bibliotece Pedagogicznej w Elblągu. Część zbiorów zostało w 2018 r. umieszczonych w czwartym multimedialnym wydaniu książki „Elbląska Encyklopedia Muzyczna”. Zdjęcia pochodzą z reportażu wyemitowanego w informacjach o godz. 18:30 na antenie TVP Olsztyn – Telewizji Polskiej S.A. Realizacja: Magdalena Detmer, Krzysztof Paluszyński.
czytaj więcej
Urodzony w 1976 roku w Elblągu. Obecnie mieszka w Gdańsku. Ukończył wydział Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego. Kompozytor i wykonawca muzyki elektronicznej, popularyzator astronomii, autor książek i przewodników. Jest pracownikiem Departamentu Edukacji Polskiej Agencji Kosmicznej. Członek stowarzyszenia ZPAV.
czytaj więcej
Resursę Obywatelską założono w 1795 roku. Sąsiadowała z Resursą Mieszczańską (Bürger Ressource). W resursie odbywały sie koncery kameralne i bale, a także dyskutowano o polityce i sztuce. W ogrodzie mieściła się muszla koncertowa, gdzie latem odbywały się występy oraz potańcówki. W 1945 r. w wyniku działań wojennych Resursa Obywatelska została zniszczona. W PRL w ogrodach resursy (Casino-Garten, Stadtpark - Park Miejski) mieścił się park im. gen. K. Świerczewskiego, obecnie Park Planty.
czytaj więcej
