W styczniu 2016 r. ukazał się drukiem „Rocznik Elbląski, Tom XXVI”, 2015, Wydawnictwo Wilk Stepowy, Polskie Towarzystwo Historyczne, Biblioteka Elbląska im. C. Norwida. Publikacja zawiera wiele interesujących artykułów np. „Kino w Elblągu w latach 1945-2007” Marka Andrzejewskiego oraz „Elbląska fonografia w latach 1974-2015” Krzysztofa Bidzińskiego w którym przeczytamy w dość obszernym skrócie o 41-letniej historii elbląskiej fonografii na przykładzie dorobku fonograficznego rodowitych muzyków działających lokalnie i na wyjeździe. Sprawdź także uaktualnienie tekstu „Elbląska fonografia w XX i XXI wieku”.
Tekst naukowy „Elbląska fonografia w latach 1974-2015” opisuje albumy, single, maxi-single, nielegale, teledyski, kooperacje elbląskich twórców, a także muzyków „na wyjeździe” wydane przez ogólnopolskie firmy fonograficzne i metodą „zrób to sam” w ostatnich 41 latach. Zapoznamy się m.in. z twórczością Barbary Książkiewicz, Ryszarda Rynkowskiego, Wandy Kwietniewskiej, Tomasza „Tomsona” Lacha, Tomasza „VNM” Lewandowkiego, Ewy Brachun, Marcina Kłosowskiego, Jerzego Małka, Dominika Bukowskiego, Przemysława Rudzia, Piotra Krupskiego.
Przeczytamy także o dorobku fonograficznym grup: Trauma, Christ’s Flesh, Demise, Enter Chaos, Skuti Ensemble & Capella All Antico, Soja, Ahead, Funk Jello, Taukers, Nowe Życie, chórów: Cantata i Redemptoris, Elbląskiej Orkiestry Kameralnej oraz o lokalnych i regionalnych kompilacjach „TERAZ MY, Reszta Może Poczekać” i „Muzyczna Warmia i Mazury”.
Tekst jest aktualnym streszczeniem stanu elbląskiej fonografii opisującym przede wszystkim produkcje fizyczne, o których obszerniej przeczytamy w publikacjach „Elbląska Encyklopedia Muzyczna (XIII-XXI w.)” oraz w drugim wydaniu „Katalogu elbląskich fonogramów (1974-2016)”.
"Rocznik Elbląski" ukazuje się od 1961 r., jest zatem najstarszym elbląskim periodykiem naukowym. Pierwszym redaktorem naukowym "Rocznika" był zmarły w 2012 r. prof. dr hab. Marian Biskup. Obecnie funkcję tę sprawuje prof. dr hab. Andrzej Groth. Czasopismo wydawane jest przez Bibliotekę Elbląską im. C. Norwida przy współpracy z Polskim Towarzystwem Historycznym – Oddział w Elblągu i wsparciu finansowym Urzędu Miejskiego w Elblągu. Teksty publikowane w "Roczniku" dotyczą historii i dziedzin pokrewnych, w aspekcie terytorialnym koncentrują się na Elblągu i okolicach”, [w:] rocznik.bibliotekaelblaska.pl
K. Bidziński, „Elbląska fonografia w latach 1974-2015", Rocznik Elbląski, Tom XXVI, 2015, Wydawnictwo Wilk Stepowy, Biblioteka Elbląska, Elbląg 2015, s. 167-176.
K. Bidziński, „The phonography in Elbląg between 1974-2015”, RE, t. 26, Elbląg 2015.
K. Bidziński, „Elbinger phonographie 1974-2015”, RE, t. 26, Elbląg 2015.
Polecamy najnowszą recenzję „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej” w lutowym wydaniu pisma Teraz Rock – „Na ponad 400 stronach autor z niezwykłą drobiazgowością opisał uniwersum rockowe, Elbląga. Książka zainteresuje przede wszystkim osoby związane z Elblągiem, ale nie tylko, bo stamtąd pochodzą przecież Wanda Kwietniewska, Wojtek Balczun z Chemii, deathmetalowe ekipy Trauma i Demise czy punkowcy z Trepanacji Czaszki".
czytaj więcej
Zapraszamy do obejrzenia fotoreportażu z wernisażu wystawy Elbląskie Archiwalia Muzyczne, który odbył się 20 stycznia 2015 r., w „Galerii Na Schodach” w Warmińsko-Mazurskiej Bibliotece Pedagogicznej w Elblągu. Część zbiorów zostało w 2018 r. umieszczonych w czwartym multimedialnym wydaniu książki „Elbląska Encyklopedia Muzyczna”. Zdjęcia pochodzą z reportażu wyemitowanego w informacjach o godz. 18:30 na antenie TVP Olsztyn – Telewizji Polskiej S.A. Realizacja: Magdalena Detmer, Krzysztof Paluszyński.
czytaj więcej
Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” założono w 1946 roku. W latach 80. XX wieku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (WPHW) i Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego (PHZ) „Baltona” S.A., otworzyli w Elblągu nowy sklep towarowy. W sklepach wolnocłowych (Duty Free Shops) „Baltony” dostępny był sprzęt radiowo-telewizyjny, magnetofony i gramofony m.in. firm Fischer, Hitachi, Otake, Schneider, Sony. Kasety magnetofonowe, płyty winylowe, aparaty fotograficzne, a także papierosy, alkohole, słodycze, napoje, warzywa i owoce.
czytaj więcej
Resursę Obywatelską założono w 1795 roku. Sąsiadowała z Resursą Mieszczańską (Bürger Ressource). W resursie odbywały sie koncery kameralne i bale, a także dyskutowano o polityce i sztuce. W ogrodzie mieściła się muszla koncertowa, gdzie latem odbywały się występy oraz potańcówki. W 1945 r. w wyniku działań wojennych Resursa Obywatelska została zniszczona. W PRL w ogrodach resursy (Casino-Garten, Stadtpark - Park Miejski) mieścił się park im. gen. K. Świerczewskiego, obecnie Park Planty.
czytaj więcej
Resursę Mieszczańską założono w 1850 roku. W latach 20. XX wieku Bürger Ressource mieściła się pod adresem Friedrich Wilhelm Platz (Plac Fryderyka Wilhelma, obecnie Plac Słowiański). Z resursą sąsiadowała Ressource Humanitas (Resursa Obywatelska). Obok Resursy Mieszczańskiej znajdowała się także Poczta (Postamt) oraz Hotel Königlicher Hof (Dwór Królewski).
czytaj więcej
