Rytm średniowiecznego miasta wypełniała nieustanna praca. Ona też kształtowała poglądy, system wartości i zasady postępowania. W tym ustalonym porządku nie mogło jednak zabraknąć miejsca na wypoczynek i zabawy. Sprzyjały temu dni świąteczne, organizowane targi, uczty, spotkania cechowe i brackie. Życie towarzyskie toczyło się nie tylko w pracy ale i po pracy. Zawieranie transakcji handlowych było okazją do spotkań, którym towarzyszyła muzyka, mocniejsze trunki i śpiew.
Źródła elbląskie już w 1348 roku wymieniają flecistę (proconsul cum fistulatore), późniejsze z początku XV w. dodają: puzonistę, organistę lub ogólnie nazywanego muzykanta. Rada miejska zatrudniała swoich muzyków, którzy towarzyszyli rajcom nie tylko podczas uczt ale także na wyprawach wojskowych, np. flecistów i puzonistę. Mniejszych umiejętności zapewne wymagała gra na bębnach , chociaż i tutaj musiano osiągnąć wysoki kunszt, skoro na przykład podczas wizyty w 1335 r. Księcia Lancastera z Anglii jego pobyt umilały występy takich muzykantów. Główną rozrywką patrycjuszy były uczty urządzane w ratuszu, na górnym piętrze sukiennic, lub w ogrodzie strzeleckim, który zorganizowano zapewne już w XIV w. Okazją do takich spotkań były wizyty w mieście dostojników krzyżackich, zagranicznych posłów, posiedzenia związane z podsumowaniem rocznych rachunków lub inne preteksty na przykład powrót szafarza z Bałgi. Istniał specjalny urząd, tzw. Druga kamlarnia wewnętrzna, który zajmował się prowadzeniem kasy i zakupem produktów potrzebnych na uczty radzieckie . Oprócz wystawnych uczt organizowano tzw. Collacio, czyli przekąski wieczorne, podczas których podawano wino, piwo, owoce i cukry.
Roman Czaja, Tadeusz Nawrolski
Całość artykułu dostępna: Historia Elbląga Tom I, Rozdział VI Kultura – „Gry i zabawy”
Herbaciarnię, kawiarnię i restaurację Kaliningrad otworzono w lipcu 1979 roku przy ul. 12 Lutego. Organizowano w niej m.in. dyskoteki i dancingi na których występowały nie tylko elbląskie zespoły. Obecnie funkcjonuje tam Bar & Restauracja Kalinka.
czytaj więcej
Automaty muzyczne „Meloman” i „Fonica” tzw. „szafy grające” były produkowane w latach 60. i 70. XX wieku, przez Łódzkie Zakłady Radiowe „Fonica” Unitra przy ul. Wróblewskiego 16/18 w Łodzi. Na przestrzeni lat wyprodukowano modele: M-110, M-120, M-122, M-123. Automaty muzyczne odtwarzały singlowe płyty winylowe (45 obrotów na minutę). W Elblągu funkcjonowały w kawiarniach, restauracjach, klubach, barach i stołówkach.
czytaj więcej
Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” założono w 1946 roku. W latach 80. XX wieku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (WPHW) i Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego (PHZ) „Baltona” S.A., otworzyli w Elblągu nowy sklep towarowy. W sklepach wolnocłowych (Duty Free Shops) „Baltony” dostępny był sprzęt radiowo-telewizyjny, magnetofony i gramofony m.in. firm Fischer, Hitachi, Otake, Schneider, Sony. Kasety magnetofonowe, płyty winylowe, aparaty fotograficzne, a także papierosy, alkohole, słodycze, napoje, warzywa i owoce.
czytaj więcej
W sobotę (11.05) o godz. 8:30 w magazynie reporterów radia ESKA Elbląg 94,1 FM, posłuchacie rozmowy Krzysztofa Jaworskiego z Krzysztofem Bidzińskim na temat nowego wydania „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej”. Słuchajcie także w Internecie.
czytaj więcej
O planach wydawniczych szóstej edycji „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej” posłuchacie 9 maja o godz. 8:15 w audycji historycznej „Elbląg wczoraj, Elbląg dziś”, w rozmowie Michaliny Rozbickiej z Krzysztofem Bidzińskim w Polskim Radiu Elbląg 103,4 FM. Słuchajcie także przez Internet.
czytaj więcej
