Artykuły

Pocztówki dźwiękowe ze Studiów Nagrań Dźwiękowych

Publikacja popularnonaukowa opisuje m.in. prywatne i państwowe firmy (Ruch, KAW/Tonpress, Pronit) zajmujące się wydawaniem pocztówek dźwiękowych (zwanych także Dźwiękowymi Kartami Reklamowymi). Z tekstu dowiemy się skąd pochodziły nagrania, jakie firmy tłoczyły i drukowały karty, o nakładach pocztówkowych singli, cenach oraz repertuarze. Ponadto, wywiady ze współpracownikami elbląskich studiów dźwiękowych z lat 60. i 70., którzy opowiedzieli m.in. o produkcji oraz współpracę Stanisława Cejrowskiego i EL-Klubu Jazzu Tradycyjnego ze Studiem Nagrań Dźwiękowych. Uwaga! Dwa teksty w jednym: „Pocztówki dźwiękowe”, Elbląg 2021. Polecamy tylko tę wersję!

„Dźwiękowe Pocztówki”, „Spółdzielnia Pracy Usług Fotograficznych „Studio” – Punkt Nagrań Dźwiękowych”, „Studio Listów Dźwiękowych”, „Studio Nagrań Dźwiękowych”, „Studio Nagrań Dźwiękowych na Pocztówkach”, „Studio Nagrań”, „Studio Nagrań Listów i Pocztówek Dźwiękowych”, „Pocztówki Dźwiękowe”, „Pracownia Kart Dźwiękowych”, „Pracownia Nagrań Pocztówkowych”, „Pracownia Pocztówek Dźwiękowych”, „Nagrania Dźwięku na Pocztówkach”, „Nagrywanie Dźwięku na Pocztówkach”, „Nagrywanie Pocztówek Dźwiękowych”, „Udźwiękawianie Pocztówek”, „Wyrób Pocztówek Dźwiękowych”, „Wytwórnia Pocztówek Dźwiękowych”, „Zakład Wytwórczy Artykułów z Tworzyw Sztucznych”, „Zakład Wytwórczo-Usługowy Wyrób Pamiątek i Pocztówek Udźwiękowionych” oraz firmy państwowe: Krajowa Agencja Wydawnicza/Tonpress, Pronit, Ruch.

 

O relikcie polskiej fonografii będącym muzycznym wehikułem czasu przeczytamy w wywiadzie z Ryszardem von Pilachowskim (Zamek w Przezmarku) opisującym proces powstawania pocztówek dźwiękowych w toruńskim zakładzie z lat 60. (Pocztówki Dźwiękowe, R. Pilachowski i S-ka, Toruń), konkurencji, pocztówkowych milionerach, prawach autorskich, sprzęcie, dystrybucji i tajemnicy galwanizacyjnej.

 

Zapoznamy się także z opinią Kierownika Wydziału Nagrań Mechanicznych w Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS w Warszawie na temat państwowych i prywatnych manufaktur pocztówkowych działających w PRL-u, a także dlaczego tak popularne w latach 60. i 70. pocztówki dźwiękowe spotkały się z krytyką wiceprzewodniczącej Koła Wykonawców przy Związku Autorów i Kompozytorów Rozrywkowych (ZAKR) oraz artystów.

 

K. Bidziński, „Pocztówki dźwiękowe ze Studiów Nagrań Dźwiękowych”, Elbląg 2014, s. 14. 

 

K. Bidziński, „Pocztówki dźwiękowe”, Elbląskie Archiwum Muzyczne, Elbląg 2021, s. 16. (Aktualizacja poprzedniego tekstu!)

 

 

Teksty w formie cyfrowej (PDF) można zamówić pod adresem: redakcja@muzycznyelblag.pl

 

• 
• 
•