Recenzje

ANIMAGNETICAL – „Animagnetical”, Soliton, 2013, (CD)

Prosty, lakierowany, krwisto-czarny projekt digipacku trójmiejskiego Animagnetical’u prosto spod igły Solitonu ukazał się 3 września 2013 r. Zespół znam już z wydanych wcześniej mini albumów (patrz recenzje). W zasadzie pełnoczasowy album pt. "Animagnetical” to ich debiutancki krążek. Otrzymujemy 11 utworów utrzymanych w stylistyce rock, grunge, gdzie dostrzec można na przykład echa Malfunkshun z płyty „Apple” lecz tam także usłyszymy np. Led Zeppelin lub Guns N' Roses czyli wszystko się powtarza. Muzyka to przecież jeden wielki kocioł z którego każdy wyciąga to czego pragnie.

Na start doskonały „Peace of Mind” (w stylu chociażby Days Of The New). Dobrze, że jest, bo po wysłuchaniu mini albumu „Za mną idź” sądziłem, że grupa wyrzuciła go z set listy, ale już wiem jaki był plan, nowa płyta. „Escape” – quasi symfoniczny podkład wygenerowany z keyboardu (albo komputera – nieistotne) dobrze kontrastuje z rockową jazdą, otwierając przed słuchaczem kolejne drzwi. W utworze „Wczorajszy sen” – znajdują się znowu sample, klawiszowe pasaże. Takie drobiazgi aranżacyjne odciążają ucho od czysto rockowego łojenia. Kilka wstawek dostrzeżemy także w „To takie proste”. Z kolei w „Fobii” usłyszymy np. riff à la Illusion. Na płycie tekstowo jest 6/5, co powinno ucieszyć zwolenników polskiego i angielskiego tekstu. Pisząc zwięźle o najnowszej trójmiejskiej produkcji – jest różnorodnie i dobrze.

 

Nie ukrywam, że początkowo potraktowałem zespół obojętnością lecz czas zadziałał na ich i moją korzyść. Dobrze dla mnie, że sięgnąłem ponownie na półkę z fizycznymi krążkami bowiem w natłoku zajęć, czasem można przegapić naprawdę fajny zespół. Z muzyką zawartą na płycie jest trochę jak z dominem. Odpalisz jeden utwór, polecisz już do końca płyty, a że materiał nosi w sobie – pomimo kontrolowanego czadu – popową zwiewność, pewnie niebawem (albo już) usłyszysz grupę w radiu.

 

 

Krzysztof Bidziński, www.muzycznyelblag.pl, 24.09.2013.

•