1 listopada 2013 r. ukazała się książka cyfrowa autorstwa K. Bidzińskiego pt. „Elbląska muzyka. Zapis wywiadów filmowych” będąca spisem 26 wywiadów z muzykami, dyrektorami, animatorami m.in. z instytucji kultury, zarejestrowanych przez kamery Piotra Grdenia, Krzysztofa Bidzińskiego w latach 2008/9 na potrzeby filmu dokumentalnego o elbląskiej muzyce.
Fragment wstępu książki:
„Idea powstania filmu narodziła się równolegle z powstaniem strony www.muzycznyelblag.pl w marcu 2007 roku jednak do pierwszych zdjęć doszło 13 czerwca 2008 r. na terenie Centrum Sztuki Galeria EL. Głównym celem produkcji było przedstawienie historii muzycznej miasta w zderzeniu z teraźniejszością. Nasze kamery odwiedziły wszystkie miejsca, które miały coś wspólnego z muzyką, ukazując elbląską muzykę bez cenzury, zza kulis. Koniec zdjęć nastąpił 24 maja 2009 r. Pierwotnie film miał zostać wydany na płycie DVD oraz wyemitowany w elbląskim Kinie Światowid jednak ostatecznie opublikowano wersję demonstracyjną 1 stycznia 2010 r. w Internecie oraz użyczono wcześniej fragmentu wywiadu z Ryszardem Barszczem na potrzeby filmu dokumentalnego o elbląskim zespole „Laputita” w reżyserii Piotra Czerskiego, którego premiera odbyła się w Spółdzielni Literackiej w Sopocie w 2009 r. Pomimo tego, że wywiady zostały przeprowadzone w latach 2008/09 ich treść jest na tyle uniwersalna, że w 2013 r. nadal mogą pełnić świadectwo pracy danych placówek kulturalnych. Oczywiście konieczna jest w niektórych przypadkach osobna aktualizacja”.
Wywiadów udzielili:
Piotr Biszko, (muzyk grup: Szaleństwo E.A.P, Wiaterwii, Laputita), Krzysztof Jaworski (Radio EL, Eska, DJ), Paweł Kasperczyk (redaktor naczelny Radia EL, Eska), Maciej Olewniczak (pracownik Centrum Sztuki Galeria EL, muzyk grup: Ouija, Coin, Telekinesis, Soja, Sorbet), Nina Dziwniel-Stępka (dyrektor Młodzieżowego Domu Kultury), Marek Nowosad (Radio EL, Gazeta Elbląska, Radio Gdańsk), Jarosław Misterkiewicz (muzyk grup: Thanatos, Lafayn, Trauma), Ireneusz Pietroń (muzyk grup: ITP, Dnieje), Danuta Mańkut (prezes obecnie wiceprezes Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego), Antoni Czyżyk (dyrektor Centrum Kultury i Współpracy Międzynarodowej obecnie Centrum Spotkań Europejskich „Światowid”), Bożena Sielewicz (naczelnik Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego, obecnie dyrektor naczelna Elbląskiej Orkiestry Kameralnej), Edward Mołodziejko (wydawca płyty „TERAZ MY, Reszta Może Poczekać”).
Piotr Krupski (twórca muzyki elektronicznej), Janusz Jędrzejewski (nieżyjący od 2009 r. nauczyciel z Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych), Sławomir Justa (kapelmistrz Orkiestry Garnizonowej Wojsk Lądowych), Ryszard Skotnicki (nauczyciel, twórca Zespołów Muzyki Dawnej w Młodzieżowym Domu Kultury), Sławomir Czulewicz, Leszek Mazur (muzycy grup: Syndykat, Kaszmir), Marta Drózda (dyrygent chórów Bel Canto, Cantata, nauczyciel w ZPSM), Andrzej Ciuchta, Marcin Jeż (muzycy grup: Zakaz Wjazdu, Pump, Clon, Peaceful Cooperation), Jarosław Denisiuk (dyrektor Centrum Sztuki Galeria EL), Leszek Gosk (dyrygent Chóru Redemptoris), Sławomir Ryszewski, Marek Gołębiewski (muzycy grup: Szaleństwo E.A.P., Wiaterwii, Laputita), Ryszard Barszcz (Radio EL, Pogo, Gazeta Elbląska), Bogusław Stolarski (były dyrektor ZPSM), Wiesław Pająk (wicedyrektor ds. muzycznych ZPSM), Goldi (twórca hip-hopowy, Skwer Corporacja).
"Elbląska muzyka. Zapis wywiadów filmowych". Wersja elektroniczna (PDF, ISBN), będzie dostępna na terenie kraju w czytelniach gromadzących zbiory, tzw. egzemplarz obowiązkowy, np. w Bibliotece Narodowej, UJ oraz u autora, redakcja@muzycznyelblag.plwww.muzycznyelblag.pl
K. Bidziński, „Elbląska muzyka. Zapis wywiadów filmowych”, wydanie własne, (PDF), 2013, s. 46. ISBN 978-83-929158-2-9
Cytaty z książki:
„Wiaterwii to była w ogóle dziwna kapela. Myślę, że zespół Wiaterwii muzycznie był dosyć abstrakcyjny i myślę, że styl życia muzyków też był dosyć abstrakcyjny. Przerosło nas to w pewnym momencie. Przerosło nas to co zobaczyliśmy za drzwiami. Niestety są pewne koszty” – Piotr Biszko (Wiaterwii, Laputita)
„Ten zespół rozbijał się od wewnątrz. Lider zespołu Piotrek Biszko, niestety był na tyle gościem samodestrukcyjnym, że nie potrafił tego pozbierać. Reszta zespołu próbowała mu pomagać, ja też starałem się być menadżerem zespołu, ale stwierdziłem że z takim gościem nie da się współpracować, można się jedynie wykończyć. I ten zespół się wykończył” – Ryszard Barszcz (Radio EL, Gazeta Elbląska)
„Myślę, że duża luka jest w rockowym środowisku muzycznym. Wymagają oni dużo większego wsparcia i takiego na pewno nie mają, ale to też wymaga jakiegoś systemu, który by zafunkcjonował i w ramach stworzonego programu można by im pomagać. To wymaga też ich aktywności” – Bożena Sielewicz (Wydział Kultury UM)
„(...) A co ona mi będzie opowiadać, że ma drogi sprzęt, jak ja to zobaczyłem, to co ona myślała, że ja w drogich studiach nie byłem? Nie mamy po 15 lat abyśmy mieli jej ten sprzęt rozwalić jak Nirvana na scenie” – Andrzej „Bulas” Ciuchta (Peaceful Cooperation)
„A muzyka elbląska? No cóż... Polacy mają taką dziwną przypadłość, że... zresztą w każdym mieście tak jest, że to co lokalne, ludzie z danego miasta traktują jako coś gorszego, jako coś, co nie jest warte zainteresowania. Trochę boli mnie to, że wiele projektów elbląskich, które są warte tego żeby wypłynąć na szersze wody, traktowane są przez samych elblążan jakąś niechęcią, formą odrzucenia” – Krzysztof Jaworski (Radio EL)
„O tym, że takie zespoły były, wiedziałem, natomiast ich liczba naprawdę przerosła moje wyobrażenie. I to nic złego w tym, że niektóre z nich miały charakter taki troszeczkę efemeryczny, bo najważniejszy jest ten ferment, to dzianie się w każdej dziedzinie związanej z kulturą, z kulturą muzyczną również” – Paweł Kasperczyk (Radio EL)
„Takim miejscem kultowym był Tank Club (...), to było też miejsce w którym można było organizować koncerty, spotykać się, rozmawiać, zaprosić gościa który przyjechał np. z Warszawy czy z Gdańska. Zresztą połowa naszych radiowych gości tam właśnie lądowała” – Marek Nowosad (Radio EL, Radio Gdańsk)
„W maju 1988 r. odbyły się pierwsze próby Thanatosa w Spółdzielczym Domu Kultury SM „Zakrzewo” na Zawadzie. Mieliśmy duże wsparcie ówczesnego kierownictwa, za co dziękujemy. Dali nam siłę, zaufanie, żeby to robić przez kolejne lata. Pomagali nam w organizowaniu koncertów, dzięki czemu publiczność lokalna miała okazję zapoznać się z ekstremalną muzyką” – Jarosław „Mister” Misterkiewicz (Lafayn, Trauma)
„Zawsze w „Światowidzie” zespoły walczyły o własną tożsamość, tożsamość charakteru muzyki, tożsamość wokalisty lecz wiadomą rzeczą jest, że instytucja publiczna jaką jest Centrum Kultury i Współpracy Międzynarodowej „Światowid” ma swoje zasady użyczania czy oddawania w użytek pomieszczeń” – Antoni Czyżyk (CKiWM „Światowid”)
„Zamknąć instytucję, wykopać duży rów, gdzie każdy wpadnie nie dochodząc do niej, to nie sztuka. Sztuką jest stworzyć taką instytucję, która stwarzałaby możliwości działań różnych (...). Jesteśmy miejscem otwartym, bo to miejsce predestynuje do tego, żeby pomieściło się tu wiele nurtów, gatunków muzycznych” – Jarosław Denisiuk (Centrum Sztuki Galeria EL)
„Niby takie zróżnicowane miasto pod względem etnicznym jak Elbląg, bo jednak zbieranina to jest takie dosyć pejoratywne określenie, ale ludzie z różnych stron tutaj zjeżdżali po wojnie i nie służy to jakiejś integracji, w tym integracji kulturowej, ale zawsze właściwie tutaj coś się działo” – Janusz Jędrzejewski (Zespół Państwowych Szkół Muzycznych)
„W latach 80-tych graliśmy na niezbyt dobrym sprzęcie. Graliśmy na starych Eltronach, gitarach samoróbach. Struny praktycznie nieosiągalne. Takie elementy jak zwykłe fuzzy czy przystawki to się samemu robiło. Chłopaki gdzieś tam dwa tranzystory sklecili z drutem i pod stopę. I to charczało” – Marek „Jeep” Gołębiewski (Szaleństwo E.A.P.)
W najnowszym wydaniu czasopisma Metal Hammer (09.2024) przeczytacie m.in. najnowszą recenzję książki Elbląska Encyklopedia Muzyczna autorstwa Macieja Krzywińskiego (Metal Hammer). Czasopismo do nabycia w salonach prasowych i w Internecie.
czytaj więcejHerbaciarnię, kawiarnię i restaurację Kaliningrad otworzono w lipcu 1979 roku przy ul. 12 Lutego. Organizowano w niej m.in. dyskoteki i dancingi na których występowały nie tylko elbląskie zespoły. Obecnie funkcjonuje tam Bar & Restauracja Kalinka.
czytaj więcejAutomaty muzyczne „Meloman” i „Fonica” tzw. „szafy grające” były produkowane w latach 60. i 70. XX wieku, przez Łódzkie Zakłady Radiowe „Fonica” Unitra przy ul. Wróblewskiego 16/18 w Łodzi. Na przestrzeni lat wyprodukowano modele: M-110, M-120, M-122, M-123. Automaty muzyczne odtwarzały singlowe płyty winylowe (45 obrotów na minutę). W Elblągu funkcjonowały w kawiarniach, restauracjach, klubach, barach i stołówkach.
czytaj więcejPrzedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Baltona” założono w 1946 roku. W latach 80. XX wieku, Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (WPHW) i Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego (PHZ) „Baltona” S.A., otworzyli w Elblągu nowy sklep towarowy. W sklepach wolnocłowych (Duty Free Shops) „Baltony” dostępny był sprzęt radiowo-telewizyjny, magnetofony i gramofony m.in. firm Fischer, Hitachi, Otake, Schneider, Sony. Kasety magnetofonowe, płyty winylowe, aparaty fotograficzne, a także papierosy, alkohole, słodycze, napoje, warzywa i owoce.
czytaj więcejW sobotę (11.05) o godz. 8:30 w magazynie reporterów radia ESKA Elbląg 94,1 FM, posłuchacie rozmowy Krzysztofa Jaworskiego z Krzysztofem Bidzińskim na temat nowego wydania „Elbląskiej Encyklopedii Muzycznej”. Słuchajcie także w Internecie.
czytaj więcej